Yüz yaşında ruhban görse gerdanının ağını
İncili suya bırakır vaz gelir hacdan geçer
Hep söylerim, türküler olmasa hayat nasıl olurdu? Sanırım çook yavan...
Sazın teline her vuruşta beni benden alıp götüren nameler, ciltler devirmiş alimlerin aklına dahi gelmeyecek sözleri gönlümüze akıtan ozanlar...
Buradan vasiyetimdir, ben ölünce mezarımın başında kimse ağlamasın, bas bas bağırarak türkü söylesinler (Anneannem gibi konuştum, o da sık sık ben ölürsem.... diye başlar, yaş almanın ve uzaklarda olmanın ekstraları... )
Sakın depresyonda olduğumu zannetmeyin aksine gayet iyi durumdayım bu yazdığım sadece ara ara içimden akanlar :))
2 yorum:
türkü aşığı arkadaşım hislerime tercüman oldunn pasiba
Avaz avaz şarkı söylediğim, iyi ki varsın!!
Yorum Gönder