Burada 23 Şubat Vatan Savunucuları bayramıdır(Ama halk arasında erkekler günü olarak kutlanır) ve bu nedenledir ki resmi tatildir. Salı gününe denk gelmesi hasabiyle 4 gün tatildi. Aile boyu saadet yaşayıp bolca yiyip bir kez daha eşimin doğum gününü kutladık.
Hayat aynı durağanlıkta akıp gidiyor, küçük anları birbirine ekliyoruz işte... gülüyoruz, ağlıyoruz, düşünüyoruz, tartışıyoruz... kısacası biriktiriyoruz!!! Bunlar arasında en çok zamanı hatırlatan bal kabağının uzayan boyu, artık beni bile avutmaya yetecek kadar muhakeme yeteneği, her gün biraz daha doldurduğu zeka kumbarasından dökülenler, öğrendiği utanma duygusu, fal taşı gibi açılmış gözlerle yakalamaya çalıştıkları....
Yaralarım az, içtiğim ilaçlar hala çok, bahar umudu çok ama kar da çok, hala dilbilgisi az ama kelime çok (sağolsun kuzunun oyun okulunda Olga öğretmeni) ve son nokta ise kilo çok ama yemek de çok... hatta yarına mantı planları var :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder